Berneński Pies Pasterny
Strona główna O Nas Berneńskie spacery Zdrowie Pierwsze polskie Berneńczyki Kontakt

ZDROWIE strona 2

powrót/back 


 

 - strona w budowie -

III. Choroby berneńskich psów pasterskich                                               

Zbiór informacji o zdrowiu berneńczyków i rodzaju chorób, na jakie zapadają, można odnaleźć w ewidencji  prowadzonej przez Berner-Garde Foundation. Do marca 2008 w raporcie o zdrowiu wykazano 8711 przypadków różnych jednostek chorobowych w następujących kategoriach:

01 - choroby nowotworowe   -   2731
02 - choroby układu mięśniowo- szkieletowego   -   2651
03 - choroby ogólne   -   560
04 - choroby układu trawiennego   -   471
05 - choroby oczu, uszu, nosa   -   394
06 - choroby systemu nerwowego   -   392
07 - choroby układu sercowo - naczyniowego   -   353
08 - choroby systemu immunologicznego   -   286
09 - choroby układu rozrodczego   -   283
10 - choroby układu nerkowo - moczowego   -   219
11 - choroby ukladu dokrewnego (hormonalnego)   -   127
12 - choroby skóry i jej wytworów   -   122
13 - zaburzenia zachowania   -  97
14 - choroby układu oddechowego   -   25 

Należy zaznaczyć, że w objętych ewidencją przypadkach chorób (jednostek chorobowych) często kilka z nich dotyczy jednego berneńczyka.

01 - choroby nowotworowe   -   2731

Jednostki chorobowe
nazewnictwo Berner-Garde

Ilość 2731

Nazewnictwo polskie
inne informacje, link

 

 

02 - choroby układu mięśniowo- szkieletowego   -   2651

Jednostki chorobowe
nazewnictwo Berner-Garde

Ilość 2651

Nazewnictwo polskie
inne informacje, link

 

03 - choroby ogólne   -   560

Jednostki chorobowe
nazewnictwo Berner-Garde

Ilość 560

Nazewnictwo polskie
inne informacje, link

 

 

04 - choroby układu trawiennego   -   471

Jednostki chorobowe
nazewnictwo Berner-Garde

Ilość

Nazewnictwo polskie
inne informacje, link

GASTRIC DILATATION (BLOAT)
GASTRIC DILATATION / VOLVULUS
(BLOAT / TORSION)
199

Popularnie nazywany „skręt żołądka" jest po raku drugim mordercą psów. Rozróżnia się dwie formy tej poważnej dolegliwości:
- rozszerzenie żołądka - gastric dilatation (Bloat)
- rozszerzenie żołądka i skręt - gastric dilatation - volvulus (Bloat /Torsion)
Większość właścicieli psów nigdy nie słyszała o takim zagrożeniu życia swojego pupila. W przypadku innych chorób z objawami występującymi dłuższy czas (kilka tygodni a nawet lat) takich jak rak, dysplazja stawów biodrowych itd., można łatwiej zauważyć oznaki choroby. Przy skręcie żołądka wszystko dzieje się w kilka minut lub najwyżej godzin. Jedynym sposobem leczenia jest natychmiastowa pomoc medyczna, jak w nagłych wypadkach, przy czym w obu zaawansowanych formach tego stanu chorobowego niezbędna bywa również interwencja chirurgiczna.
Objawy mogą obejmować: nadmierne ślinienie, ekstremalny niepokój nieefektywne próby wymiotowania, oznaki bólu brzucha (skowytanie i wrażliwość w rejonie żołądka), nabrzmienie brzucha, szybki oddech.
Opublikowane w 2000 roku wyniki badań prowadzonych na Uniwersytecie Purdue, USA ( Glickman LT, Glickman NW, Schellenberg DB, et al. Non-dietary risk factors for gastric dilatation-volvulus in large and giant breed dogs. J Am Vet Med Assoc 2000; 217:1492-1499) wskazały na pięć "nieżywieniowych" czynników ryzyka skrętu żołądka u psów:
1. Korzystanie z podwyższonych stojaków do karmienia - 110% wzrost ryzyka.
2. Szybkie, łapczywe jedzenie - przyjęto skalę 1-10 i ustalono 15% wzrost ryzyka
    dla każdej jednostki wzrostu szybkości jedzenia.
3. Wiek psa - 20% wzrost ryzyka dla każdego roku życia więcej. Innymi słowy - im
    pies starszy tym ryzyko skrętu żołądka większe.
4. Proporcja głębokości do szerokości klatki piersiowej (1,0 do 2,4) - 170% wzrost
    ryzyka dla każdej jednostki proporcji.
5. Przypadek skrętu żołądka u najbliższych krewnych (ojciec, matka, rodzeństwo lub
    potomstwo) - 63 % wzrostu ryzyka.
W uzupełnieniu do wymienionych wyżej czynników ryzyka, wielu lekarzy weterynarii uważa, że stres stanowi również częstą przyczynę skrętu żołądka u psa.
Z badań prowadzonych przez dr Glickmana wynika, że większość, bo 59,3 %, przypadków skrętu żołądka, miało miejsce w porze nocnej, między północą a szóstą rano.
Aby zapobiegać skrętowi żołądka, pies powinien być karmiony co najmniej dwa razy dziennie, o stałych porach. Nie należy podawać posiłku większego niż zwykle. Godzinę przed, a także dwie po posiłku nie powinien wykonywać energicznych ruchów (np. bieganie, tarzanie się). Należy zwracać uwagę, czy pies nie ma nadętego brzucha, szczególnie po wszelkiego rodzaju emocjonalnych przeżyciach mogących powodować stres. Informacje pochodzą ze stron: raidthewind.com      bmdca.org 
Więcej na temat rozszerzenia i skrętu żołądka u psów na stronie: therios.pl    
Ten bardzo groźny zespół chorobowy dotknął naszą bernenkę NORĘ. Piszemy o tym na naszej stronie w części  ZDROWIE - Różne przypadki chorobowe.

UMBILICAL HERNIA 42 Przepuklina pępkowa.   medwet.pl      therios.pl 

 

05 - choroby oczu, uszu, nosa   -   394

Jednostki chorobowe
nazewnictwo Berner-Garde

Ilość

Nazewnictwo polskie
inne informacje, link

 

 

 06 - choroby systemu nerwowego   -   392

Jednostki chorobowe
nazewnictwo Berner-Garde

Ilość

Nazewnictwo polskie
inne informacje, link

FLYSNAP SYNDROME 53 Syndrom łapania much -  napady ogniskowe czyli ograniczone do określonej części mózgu, a objawiające się wrażeniami zmysłowymi. Mówiąc w skrócie polegają one na tym, że pies ma omamy wzrokowe, widzi nad swoją głową coś, czego faktycznie nie ma i zachowuje się tak, jakby łapał pyskiem muchy. Syndrom ten u berneńczyków powiązany jest często z infekcją ucha, częściowym atakiem apopleksji, a w wielu przypadkach z uczuleniem na żywność.

MYELOPATHY, DEGENERATIVE

49

Mielopatia zwyrodnieniowa - (skrót ang.DM). Choroba powodująca niszczenie rdzenia kręgowego, w wyniku czego dochodzi m.in. do niedowładu mięśni kończyn i tułowia, paraliżu. Choroba ma charakter przewlekły, postępujący i jest obecnie nieuleczalna. Jest również trudna do jednoznacznego zdiagnozowania za życia psa, jej objawy są podobne m.in. do dysplazji biodrowej. Uznawana jest często za odpowiednik występujących u ludzi chorób, a mianowicie stwardnienia zanikowego bocznego (choroba Lou Gehrig's) lub stwardnienia rozsianego (MS). Podejmowane są w związku z tym próby stosowania dla chorych psów diety zalecanej przy takich chorobach u ludzi oraz odpowiedniej terapii ruchowej.
DM występuje często w rasie owczarków niemieckich.
Szersza informacja o mielopatii: 

EPILEPSY/SEIZURES 39 Padaczka (epilepsja) / napady padaczkowe.
Padaczka jest definiowana jako zróżnicowana kategoria zaburzeń neurologicznych charakteryzujących się nagłymi oraz powtarzającymi się napadami (atakami). Napady padaczkowe to przejściowe zaburzenia czynności mózgu. Istnieje wiele przyczyn powtarzających się napadów padaczkowych u psów, a ataki te są bardzo zróżnicowane.
Przeczytaj więcej :    CENTAUR - lancut.pl
Przyczyny napadów padaczkowych:
  1 - Padaczka idiopatyczna - czyli o nieznanej przyczynie (nie stwierdza się 
       strukturalnych zmian mózgu).
  2 - Wodogłowie.
  3 - Choroby zakaźne - wirusowe, bakteryjne, grzybicze, choroby pasożytnicze.
  4 - Zatrucie organizmu (m.in.szczepienie, żywienie).
  5 - Trauma - uraz psychiczny - ostry, nagły uraz (szok).
  6 - Choroby metaboliczne: wątroby - portosystemic shunt, trzustki - thyroiditis 
       (we wczesnym stadium),  hypoglycemia (niedobór glukozy we krwi) 
       pochodzenia trzustkowego.
  7 - Nowotwory a szczególnie przerzuty nowotworowe (wtórne guzy powstałe z
       komórek ogniska pierwotnego).
  8 - Choroby metaboliczne; zaburzenia tarczycy (hypoglycemia, guz insulinowy),
       zaburzenia wątroby - marskość wątroby.
  9 - Niedokrwienie ogniskowe (focal ischemia).
10 - Choroby spichrzeniowe  (storage disorders).
11 - Nadciśnienie tętnicze, zapalenie naczyń.
Ustalono prawdopodobieństwo przyczyn napadów padaczkowych u psów w zależności od ich wieku wg. wyszczególnionej niżej kolejności - od dużego prawdopodobieństwa do raczej wykluczenia danej przyczyny:
         do 1 roku życia:   2 - 3 - 6 - 4 - 5 - 10 - 1
         od 1 do  5 lat:      1 -  3 - 6 - 2 -  5 - 4 - 7
         5 lat i powyżej:    7 - 8 - 9 -11 - 3 - 1 - 4 
Powyższa informacja pochodzi ze strony CANINE EPILEPSY
Instytut Neurologii Zwierząt Uniwersytetu w Bernie (Szwajcaria) przeprowadził badania dotyczące aspektów klinicznych oraz określenia sposobu dziedziczenia idiopatycznej padaczki u berneńskiego psa pasterskiego.  
Psy chore na padaczkę w większości (62%) pierwsze objawy tej choroby miały w wieku 1 do 3 lat. Wieksze predyspozycje do choroby stwierdzono u samców. Wyniki badań i analiza rodowodowa pozwoliła na postawienie hipotezy, że idiopatyczna padaczka ma u berneńczyków poligeniczny, recesywny tryb dziedziczenia. W wyniku badań powstała lista nosicieli padaczki oraz miotów dotkniętych tą chorobą. Nosicielami były zarówno psy jak i suki, które same nie wykazywały objawów tej choroby.
Informacja ze strony bernersennen.net
Lista ta, sporządzona przez dr Kathmann w roku 1999 została przekazana do hodowli oraz właścicieli reproduktorów, jak informuje na swej stronie Szwajcarski Klub Berneńskich Psów Pasterskich. 
SPINAL PROBLEM - SPINAL LESIONS 33 Choroby rdzenia kręgowego.
PARALYSIS
PARESIS
25 Paraliż - porażenie ciała - całkowita niemożność wykonywania ruchu.
Niedowład - częściowe porażenie - upośledzenie ruchowe.
SPONDYLOSIS
SPONDYLITIS, ANKYLOSIS
20 Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa dotyczące krążków międzykręgowych.
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa - choroba  Bechterewa.
STROKE 19 Udar.
NEUROLOGIC PROBLEMS 18 Problemy neurologiczne.
WOBBLER SYNDROME/CERVICAL 17 Syndrom Wobblera - zespół chwiejności.
HERNIATED DISK
RUPTURED DISK
17 Przepuklina krążka międzykręgowego - wypadnięcie dysku.
Przerwanie dysku (krążka międzykręgowego).
CEREBELLAR ABIOTROPHY 12 Abiotrofia móżdżku - dziedziczna degeneracja móżdżku.
Dziedziczenie autosomalne recesywne, objawy około 20. tygodnia życia.
INVERTEBRAL DISK DISEASE 10 Pęknięcie dysków grzbietowej części kręgosłupa - powoduje bóle pleców, zaburzenia ruchu kończyn tylnych i paraliż. 
Sposób dziedziczenia - nieokreślony, objawy w 1. roku życia.
MENINGITIS, UNSPECIFIED
MENINGITIS, VIRAL
MENINGOENCEPHALITIS
MENINGOMYELITIS
10 Zapalenie opon mózgowych, bliżej nie określone.
Wirusowe zapalenie opon mózgowych.
Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu.
Zapalenie opon i rdzenia kręgowego.
HORNER'S DISEASE 9 Zespół Hornera - dot. objawów związanych z uszkodzeniem pnia współczulnego. Główne objawy to: opadnięcie powieki i zwężenie szpary powiekowej, zwężenie źrenicy oka.
PSYCHOMOTOR SEIZURE 9 Napady psychomotoryczne (ekwiwalenty padaczkowe) polegają na nienormalnym zachowaniu np. nieuzasadnione wycie, kłapanie, bieganie.
FIBROCARTILAGINOUS EMBOLISM 8 Zator włóknisto-chrzęstny. Włóknisto-chrzęstna zatorowość w rdzeniu kręgowym powodująca porażenie kończyn.
ENCEPHALITIS
LEUKOENCEPHALITIS
8 Zapalenie mózgu.
Podostre stwardniejące zapalenie mózgu.
HYDROCEPHALUS 7 Wodogłowie. Nieprawidłowe osuszanie komór mózgu wypełnionych płynem rdzeniowo-mózgowym. Przyczyny mogą być różne. Może być dziedziczone poliganicznie, wówczas objawy występują do 3. m-ca życia.
WALLERIAN DEGENERATION 3 Zwyrodnienie Wallerowskie (zwyrodnienie zachodzące we włóknie nerwowym). 
SPINA BIFIDA 3 Rozszczep kręgosłupa - wada wrodzona.
TREMORS 2 Drżenia - skurcze i rozkurcze mięśni o dużej częstotliwości.
NEUROPATHY 2 Neuropatia  - uszkodzenie nerwu obwodowego, objawiająca się bólem lub ubytkiem funkcji, np. niedowład.
IDIOPATHIC AGGRESSION / RAGE 2 Agresja z nieznanych przyczyn / Wściekłość.
DYSAUTONOMIA 1 Zaburzenie funkcjonowania autonomicznego układu nerwowego.
MYELODYSPLASIA 1 Mielodysplasia - zaburzenia rozwojowe rdzenia kręgowego.
ATAXIA 1 Ataksja - zaburzenie koordynacji ruchowej ciała. Przyczyną są choroby rdzenia kręgowego lub móżdżku.
HEPATOCEREBELLAR DEGENERATION  1 Postępująca degeneracja móżdżku i wątroby -  (skrót ang. HCD) 
Dotyka szczenięta w wieku do 12 tygodni. Objawy: m.in. ataksja łącznie z wahadłowym ruchem głowy, szczenięta przy chodzeniu przewracają się do tyłu i na boki. Dziedziczenie autosomalne recesywne.
Więcej o HCD na stronie bmdca.org gdzie między innymi wskazano linie rodowodowe dotknięte tą chorobą.
CAUDA EQUINA SYNDROME 1 Zespół ogona końskiego - zespół objawów neurologicznych spowodowany zwężeniem końcowego odcinka rdzenia kręgowego. Objawy choroby mogą być podobne, jak przy mielopatii zwyrodnieniowej (degeneracyjnej) lub dysplazji biodrowej, dlatego zdiagnozowanie może być problemem.
vetserwis.pl
CAUDAL VERTEBRA DEFECT 1 Defekt kręgów ogonowych.
COMA 1 Śpiączka.
Inne pojedyncze przypadki chorób  9

 

 07 - choroby układu sercowo - naczyniowego   -   353

Jednostki chorobowe
nazewnictwo Berner-Garde

Ilość

Nazewnictwo polskie
inne informacje, link

SUB AORTIC STENOSIS 35 Podzastawkowe zwężenie ujścia aorty - (skrót ang.SAS). Wada wrodzona. Choroba może mieć przebieg łagodny, umiarkowany lub ciężki. Psy z łagodnym przebiegiem choroby mogą na ogół prowadzić normalny tryb życia. Ciężka postać choroby prowadzi do poważnej niewydolności serca, której objawami są m.in. trudności oddechowe, kaszel, arytmia. Skutkiem choroby może być też nagły zgon bez wcześniejszych objawów chorobowych. Mechanizm dziedziczenia nie jest jeszcze całkowicie wyjaśniony, prowadzone są w tym zakresie badania.
bernese-sas    upei.ca

VON WILLEBRAND

34 Choroba von Willebranda. Genetyczne zaburzenie krzepnięcia krwi. Jest to choroba skryta, może pojawić się w każdym wieku. Objawy to m.in. nadmierne krwawienia z ran, krwawienia z nosa lub dziąseł, krew w stolcu lub moczu. Należy zaznaczyć, że objawy są bardzo zmienne nawet u blisko spokrewnionych psów.
Od hemofilii chorobę tę odróżnia przewaga krwawień z błon śluzowych oraz wybroczyny (podobne do siniaków z często wyczuwalnym zgrubieniem).
Odróżnia się trzy typy choroby von Willebranda. U berneńskich psów pasterskich stwierdzono typ I dziedziczony autosomalnie recesywnie.
bmdca.org
SHUNT, PORTOSYSTEMIC 29 Przetoka wrotno-systemowa - (skrót ang.PSS). Inna nazwa tej choroby to Liver Shunt czyli przetoka wątrobowa. Z powodu nie oczyszczania krwi przez wątrobę (brak w wątrobie funkcji detoksykacji) dochodzi do nagromadzenia toksyn, które zatruwają organizm. Choroba rozpoczyna się w pierwszym roku życia najczęściej objawami neurologicznymi, związanymi z działaniem toksyn na układ nerwowy.
Prace naukowe na Uniwersytecie w Utrechcie w Holandii wskazały na prawdopodobieństwo dziedziczności tej choroby. Aktualnie realizowny jest wspólnie z amerykańskim Uniwersytetem w Minnesocie projekt nad ustaleniem genetycznego markeru tej choroby. Oba ośrodki naukowe przyjmują do badań próbki krwi i informacje rodowodowe Berneńskich Psów Pasterskich dotkniętych tą chorobą. Uznaje się, iż PSS jest dziedziczona autosomalnie recesywnie.
bmdca.org
HEMATOMA 19 Krwiak  (łac. haematoma) -  lokalne nagromadzenie się krwi, opuszczajacej uszkodzone naczynia krwionośne, w obrębie różnych struktur tkankowych.
wikipedia  
U psów najcześciej spotyka się krwiaki w obrębie małżowiny usznej, które są wynikiem powikłania chorób uszu. Informacje na ten temat na stronie   therios.pl
Przypadki wykazane w bazie berneńczyków dotyczą opróczu krwiaków  w uszach, również krwiaków zlokalizowanych w śledzionie.
Krwiaki na śledzionie w zarejestrowanych przypadkach stwierdzono u kilku berneńczyków w podeszłym wieku (powyżej 9 lat)  z jednoczesnym zdiagnozowaniem innych chorób m.in. nowotwory, skręt żołądka. W jednym tylko przypadku krwiak śledziony dotyczy młodszego berneńczyka (03.07.2002 - 03.03.2008)  i powiązany jest z  jednoczesnym zdiagnozowaniem  niedokrwistości autoimmunohemolitycznej.

 

 08 - choroby systemu immunologicznego   -   286

Jednostki chorobowe
nazewnictwo Berner-Garde

Ilość

Nazewnictwo polskie
inne informacje, link

MENINGITIS, ASEPTIC 40 Aseptyczne (jałowe) zapalenie opon mózgowych. Większość przypadków zapalenia opon mózgowych jest spowodowana infekcją bakteryjną lub wirusową. Aseptyczne - (aseptic meningitis) u określonych ras uważa się za dziedziczne i prawdopodobnie spowodowane genetycznie określonym odchyleniem systemu immunologicznego. Poważny, rzadki stan wywołujący zapalenie ścianek naczyń krwionośnych (necrotizing vasculitis) centralnego systemu nerwowego, wykazujący objawy zapalenia opon mózgowych rozpoznano u berneńskich psów pasterskich. Choroba dotyka młode psy w wieku od 3 do 12 miesięcy, bez względu na płeć. Rozpoczyna się objawami klasycznego zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych czyli gorączką, zesztywnieniem karku, bólami kręgosłupa, sztywnym chodem. Oznaki choroby mogą początkowo występować rzadko, a nawet zanikać u psów lekko dotkniętych chorobą. Jednak u większości psów choroba ma poważny przebieg i nie leczona prowadzi do paraliżu i ślepoty.
Analiza płynu rdzeniowo-mózgowego wykazuje nieznacznie podwyższone białko i granicznie wysoki poziom białych ciałek krwi (od 50 do 2000 komórek/mikrolitr. Nie stwierdza się  czynników infekcjogennych.
Szacuje się że 1 do 2 procent berneńskich psów pasterskich jest dotknięte tą chorobą. Wiele chorych na aseptyczne zapalenie opon mózgowych berneńczyków było blisko spokrewnionych, a w miotach najbardziej dotkniętych chorobą około jedna czwarta szczeniąt była skażona. Eksperymentalne  skojarzenie dotkniętych tą chorobą psów dało skażone chorobą szczenięta.
Informacje zaczerpnięto za stron: upei.ca    bestbeau.ca

AUTO IMMUNE HEMOLYTIC ANEMIA

23 Niedokrwistość (anemia) autoimmunohemolityczna.    therios.pl 
Niedokrwistości autoimmunohemolityczne u psów - analiza 48 przypadków
medycynawet.edu.pl
LUPUS 16 Toczeń. U psów zidentyfikowano dwie odmiany tej choroby o podłożu immunologicznym:
 - toczeń rumieniowaty układowy, ang. systemic lupus erythematosus (skrót SLE),
 - toczeń rumieniowaty skórny (krążkowy), ang. cutaneous (discoid) lupus
   erythematosus (skrót CLE lub DLE).
Toczeń rumieniowaty układowy stwierdza się rzadko, lecz jest on poważnym zaburzeniem. Oprócz choroby skóry powoduje zapalenie stawów, choroby nerek, niedokrwistość. Zmiany skórne dotyczą najczęściej okolic pyska (owrzodzenia, utrata pigmentu na nosie) oraz stóp (owrzodzenia i zgrubienia na opuszkach). Ze względu na różnorodność objawów jest trudny do zdiagnozowania i w związku z tym nazywany jest „wielkim imitatorem".Więcej o odmianie SLE toczenia na stronie sangoma.pl
Toczeń rumieniowaty skórny (krążkowy) uważany jest za chorobę o łagodniejszym przebiegu. Zaburzenia ograniczają się do powłoki skórnej, pierwszym objawem jest depigmentacja nosa. Więcej o odmianie DLE toczenia na stronie sangoma.pl
Dla obu odmian toczenia nie jest znany sposób  dziedziczenia, jednak zauważono, że choroby powtarzają się w bliskim pokrewieństwie.
Informacje zaczerpnięto ze stron: upei.ca    provet.co.uk    canismajor.com

 

 09 - choroby układu rozrodczego   -   283

Jednostki chorobowe
nazewnictwo Berner-Garde

Ilość

Nazewnictwo polskie
inne informacje, link

 

 

 10 - choroby układu nerkowo - moczowego   -   219

Jednostki chorobowe
nazewnictwo Berner-Garde

Ilość

Nazewnictwo polskie
inne informacje, link

RENAL DYSPLASIA 29 Dysplazja nerkowa (skrót ang.RD). Informacja stanowi krótkie streszczenie opracowania Lisbeth Plant.
Dysplazja nerkowa to poważne zaburzenie rozwojowe nerek u szczeniąt i młodych  psów. Jest znana także jako młodzieńcza dysplazja nerek (ang. Juvenile Renal Dysplasia, skrót JRD) lub młodzieńcza  postępująca nefropatia (ang. progressive nephropathy, skrót PNP).
Choroba prowadzi do niewydolności nerek i jak dotąd nie ma na nią lekarstwa. Uważa się, że RD jest dziedziczona autosomalnie recesywnie, tzn. oboje rodzice muszą być nosicielami choroby. Statystycznie, 25% szczeniąt z takiego połączenia może chorować, aż 50% może być nosicielami, a 25% nie powinno być dotknięte nosicielstwem ani chorobą. U niektórych psów choroba ta może przebiegać lekko, zanim jednak zostanie zdiagnozowana, pies może umrzeć z innych przyczyn, np. raka. W ten sposób, nawet bez wiedzy hodowcy, choroba może być przekazywana na następne pokolenia, rozprzestrzeniając się "po cichu" zanim ktoś zda sobie sprawę, że wystąpił w hodowli poważny problem.
Dotknięte chorobą szczenięta rodzą się z niedorozwiniętymi nerkami, czego konsekwencją jest niewydolność nerek. Objawy tej choroby mogą różnić się znacznie w indywidualnych przypadkach. W zależności od nasilenia i etapu choroby mogą obejmować m.in. zwiększone pragnienie, nadmierne oddawanie moczu, brak apetytu, spadek wagi ciała, wymioty i/lub odwodnienie. Wiążąca diagnoza może być postawiona jedynie na podstawie biopsji nerek lub badania po śmierci.
W Szwecji od 1991 roku zdiagnozowano z całą pewnością 21 przypadków dysplazji nerkowej (8 samców i 13 samic). Nie wszyscy właściciele psów zgadzają się na biopsję lub badania pośmiertne, tak więc rzeczywiste liczby mogą być wyższe. Ponieważ nie ma jeszcze żadnych wiarygodnych badań genetycznych identyfikujących nosicielstwo RD, uznano, że rejestracja znanych przypadków jest niezbędna w celu kontroli rozprzestrzeniania się choroby. Szwedzki Klub Hodowców (SKK) od 1998 r wprowadził dysplazję nerkową do „Centralnego Rejestru", co oznacza, że wszystkie kliniki weterynaryjne zostały poinformowane o chorobie i kiedy zostanie zdiagnozowana, powinna być zgłoszona do SKK w celu rejestracji w otwartej bazie danych, tak jak rejestrowana jest dysplazja i inne choroby genetyczne. Rodzice i rodzeństwo psów ze zdiagnozowaną chorobą są wyłączane z puli hodowlanej. Rodzeństwo przyrodnie nie może być dopuszczone do hodowli przed ukończeniem drugiego roku życia.
Szwedzki klub berneńczyków (SShK) prowadzi listę hodowli, w których zidentyfikowano szczenięta z RD, jak również listę szczeniąt dotkniętych chorobą. Oba wykazy są dostępne na stronie klubu, dzięki czemu wszyscy hodowcy mogą unikać znanych nosicieli. By dotrzeć do wykazów, trzeba na stronie http://www.sshk.a.se/index.htm kliknąć na "Renal Dysplasi (PNP)".
Berneńczki dotknięte RD zostały zarejestrowane w Berner-Garde

GLOMERULONEPHRITIS

14 Kłębuszkowe zapalenie nerek. Stan, w którym dochodzi w nerce do obrzęku błony sączącej (maleńkich filtrów zwanych kłębuszkami), nazywa się kłębuszkowym zapaleniem nerek. Praca nerek zostaje zakłócona, nagromadzenie w organizmie soli i wody prowadzi do powikłań, m.in. niewydolności nerek. Choroba może mieć postać pierwotną i wtórną, czyli  może być konsekwencją innych chorób, np. nowotworowych, zakaźnych, przewlekłych chorób autoimmunologicznych.
Aby przybliżyć obraz choroby zamieszczamy linki:
1. Patogeneza kłębuszkowych zapaleń nerek u psów, Hanna Sendecka, 
    Życie Weterynaryjne nr 8/2004
2. Krótka charakterystyka pracy doktorskiej na temat: Patomorfologiczne
    morfometryczne badania w kłębuszkowych zapaleniach nerek u psów, w której
    m.in.: "stwierdzono związek kłębuszkowego zapalenia nerek z chorobą
    nowotworową i przewlekłą niewydolnością krążenia oraz powiązanie
    kłębuszkowego zapalenia nerek ze śródmiąższowym zapaleniem nerek." 
    nauka.opi.org.pl 
3. U berneńskiego psa pasterskiego stwierdzono występowanie dziedzicznego
    kłębuszkowego zapalenia nerek. Przyjmuje się, że dziedzicznie następuje
    autosomalnie recesywnie. upei.ca
Wydział Weterynaryjny Medycyny Wewnętrznej Uniwersytetu w Monachium (Niemcy) poinformował, że w latach 1989-1992 miały miejsce przypadki dziedzicznego kłębuszkowego zapalenia nerek u berneńskich psów pasterskich. 18 suk i 4 psy w wieku od dwóch do siedmiu lat zachorowały z objawami: utraty masy ciała, anoreksji, apatii, wymiotów, nadmiernego pragnienia i nadmiernego wydalania moczu. Przeprowadzone badania wykazały we wszystkich przypadkach wysokie stężenie azotu niebiałkowego we krwi, kreatyniny w surowicy krwi oraz wysokie stężenie kreatyniny w moczu. Duży białkomocz zidentyfikowano żelową metodą elektroforezy w obecności SDS (siarczan dodecylu sodu). Inne wskaźniki przeprowadzonych badań (m.in. stężenie fosforanów we krwi, poziom cholesterolu) nie w każdym przypadku odbiegały od normy. U wszystkich 22 berneńczków zdiagnozowano rozplemowo - błoniaste kłębuszkowe zapalenie nerek z jednoczesnym  śródmiąższowym zapaleniem nerek. Analiza rodowodowa  psów pozwoliła na stwierdzenie, że kłębuszkowe zapalenie nerek było dziedziczone autosomalnie recesywnie.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8036771

 

 11 - choroby układu dokrewnego (hormonalnego)  

Choroby endokrynologiczne są wynikiem zaburzeń hormonalnych. Hormony - substancje odpowiedzialne za procesy biochemiczne w organizmie wytwarzane są przede wszystkim przez gruczoły wydzielania wewnętrznego, ale powstają również w innych narządach.
Odnosząc się do statystyk ewidencji chorób berneńskich psów pasterskich prowadzonej przez amerykańską fundację Berner–Garde, zaburzenia hormonalne berneńczyków związane są najczęściej z dysfunkcją tarczycy - 79% przypadków, przy czym dotyczą przede wszystkim niedoczynności tarczycy. Nadczynność tarczycy występuje u wszystkich psów bardzo rzadko i na ogół jej przyczyną jest nowotwór - gruczolakorak.
Zaburzenia kory nadnerczy, zarówno nadczynność (zespół Cushinga), jak i niedoczynność (choroba Addisona) stanowią 16% odnotowanych chorób endokrynologicznych.
Pozostałe ujęte w ewidencji choroby, to nielicznie występujące przypadki moczówki prostej oraz zaburzeń endokrynnych trzustki.
Ewidencja Berner–Garde obejmuje ponadto wyniki testów przeprowadzanych psom dla zdiagnozowania prawidłowości funkcjonowania tarczycy. Należy tu zaznaczyć, że rasa berneńskiego psa pasterskiego jest zaliczana do tych, w której występuje dziedziczna niedoczynności tarczycy. Więcej o chorobach endokrynologicznych  

 

12 - choroby skóry i jej wytworów   -   122

Jednostki chorobowe
nazewnictwo Berner-Garde

Ilość

Nazewnictwo polskie
inne informacje, link

CYSTS 33 Torbiele (cysty)

 

 

 13 - zaburzenia zachowania   -  97

Jednostki chorobowe
nazewnictwo Berner-Garde

Ilość

Nazewnictwo polskie
inne informacje, link

AGGRESSIVE - BITING 31 Agresywny - Gryzący

SHYNESS

16 Bojaźliwość
SOUND SENSITIVITY 8 Wrażliwość na dźwięki - Fobia dźwiękowa.Głośne dźwięki np. petard, burzy mogą wywołać drżenie, dyszenie, szczekanie, wycie, ukrywanie się, często bywają też przyczyną ucieczki psa.
POOR TEMPERAMENT 6 Nieodpowiednie usposobienie
NEUROTIC / SKITTISH 5 Nerwicowość /Płochliwość
SEPARATION ANXIETY 4 Lęk separacyjny. Lęk przy rozłące z właścicielem może powodować objawy niszczenia przedmiotów, brudzenia w domu, wycia, piszczenia itp.
Pozostałe przypadki 27

 

 14 - choroby układu oddechowego   -   25 

Jednostki chorobowe
nazewnictwo Berner-Garde

Ilość

Nazewnictwo polskie
inne informacje, link

 

IV. Mastocytoma - guzy komórek tucznych

V. Hemangiosarcoma

VI. Różne przypadki chorobowe

VII. Choroby genetyczne berneńskich psów pasterskich - jak z nimi walczyć?

  


Coldlight Creative - Tworzenie stron WWW / Hosting
Copyright © 2007 www.e-bernenczyki.pl | mapa serwisu | do góry Do góry strony