powrót/back

V. Hemangiosarcoma - cichy zabójca

Tłumaczenie ze strony: http://www.caninecancerawareness.org/html/CanineCancerHemangiosarcoma.html

Poniższy tekst jest jedynie informacyjny bez zamiaru zastąpienia porady lekarza weterynarii, jak również bez zamiaru pomocy
w tworzeniu diagnozy dla twojego zwierzaka.

 HEMANGIOSARCOMA - NACZYNIAKOMIĘSAK KRWIONOŚNY

INFORMACJA OGÓLNA:

Hemangiosarcoma jest bardzo agresywnym, wysokiej  klasy mięsakiem tkanki miękkiej najczęściej zlokalizowanym w śledzionie i sercu. Ten bardzo złośliwy nowotwór, atakujący naczynia krwionośne, może się szybko rozprzestrzeniać wywołując guzy prawie w każdym miejscu organizmu. Hemangiosarcoma jest podstępna, ponieważ próbuje zbudować własną sieć naczyń krwionośnych kształtując pęcherzyki krwi jako twory zakłócające normalne funkcjonowanie narządu. Zanim zostanie wykryta, jest już najczęściej w zaawansowanym stadium, co czyni ją praktycznie cichym zabójcą. Ta częsta forma nowotworu, hemangiosarcoma, atakuje w zasadzie starsze psy dużych ras, choć mogą być zaatakowane wszystkie psy, nawet młode. Samce mają zazwyczaj wyższy wskaźnik zdiagnozowania niż samice, a owczarki niemieckie i golden retrievery są częściej atakowane niż inne rasy.

TYPY HEMANGIOSARCOMY:

Wyróżnia się trzy zasadnicze formy hemangiosarcomy: skórna, podskórna i wewnętrzna (śledzionowa lub sercowa). Mimo, iż forma wewnętrzna jest najczęściej spotykana, hemangiosarcoma skórna i podskórna były ostatnio przedmiotem szczegółowych studiów. Hemangiosarcoma jest wysoce przerzutowa, a większość form tej choroby ma słabe rokowania. Forma skórna potencjalnie może być wyleczona tylko przez zabieg chirurgiczny, a wiele psów może mieć szczęście uzyskać wspaniałe długoterminowe rokowanie. Hemangiosarcoma skórna i podskórna stanowią tylko 14 % wszystkich stwierdzonych przypadków.

Skórna:
Hemangiosarcoma skórna często objawia się jako ciemnopurpurowe patologiczne zmiany skóry, które mogą powstawać i objawiać się na nieowłosionych powierzchniach, jak np. podbrzusze. U 30 % psów ze skórną hemangiosarcomą mają  miejsce przerzuty.
Podskórna:
Hemangiosarcoma podskórna może wystąpić gdziekolwiek na ciele i objawić się jako miękki guzek lub być twardymi inwazyjnymi guzkami z owrzodzeniem. U 60 % psów z hemangiosarcomą podskórną mają miejsce przerzuty.
Trzewna (wewnętrzna):
Hemangiosarcoma wewnętrzna stanowi 2 % stwierdzonych chorób złośliwych i około 5 % nie skórnych nowotworów u psów. Choć te wielkości wydają się małe, to ze względu na zabójczą formę nowotworu, hemangiosarcoma znacznie zagraża psom.
Śledziona i prawy przedsionek serca są najczęstszymi miejscami występowania hemangiosarcomy wewnętrznej. Psy mogą mieć niespecyficzne objawy takie jak senność, utrata łaknienia, utrata masy ciała, lub bardziej specyficzne objawy jak trudność w oddychaniu, bladość (błony śluzowej jamy ustnej i oczu)*, obecność płynu w jamie brzusznej. Bez względu na miejsce powstania, wewnętrzna hemangiosarcoma jest lokalnie inwazyjna i wysoce przerzutowa. Do 25 % psów dotkniętych hemangiosarcomą śledzionową posiada hemangiosarcomę sercową, a do 63 % psów z hemangiosarcomą przedsionkową serca ma przerzuty. Przerzuty zazwyczaj atakują dolną krezkę, płuca i mózg.

DIAGNOZA/OCENA WSTĘPNA:

Ponieważ nowotwory te powstają też w wewnętrznych organach, należy zauważyć, że istnieją one zanim spowodują ostre kliniczne objawy choroby. Zazwyczaj oszacowany średni czas od wykrycia guza do śmierci psa dotkniętego chorobą wynosi sześć do ośmiu tygodni, lecz w licznych przypadkach śmierć następuje szybciej.
Widoczne krwawienia, zwykle w postaci krwawienia z nosa oraz oznaki towarzyszące utracie krwi takie, jak łatwe męczenie się, przypadki niewyjaśnionego osłabienia, blady kolor błony śluzowej jamy ustnej i oczu, przyspieszony oddech, obrzęk brzucha i depresja są najpowszechniej przedstawianymi oznakami u pacjentów z hemangiosarcomą. Ale też sporo psów po prostu nagle umiera bez objawów klinicznych, jakie byłyby zauważone przed śmiercią przez ich właścicieli. Zaburzenia krwawienia związane z hemangiosarcomą są czasem mylone z niedokrwistością autohemolityczną (IMHA)** ponieważ typ niedokrwistości spowodowany przez obie choroby jest bardzo podobny, jak również bardzo podobne są często wczesne objawy kliniczne. Hemangiosarcoma może powodować bardzo duże guzy, gdy atakuje śledzionę, ich waga może przekraczać czasami nawet 5 kg. W większości przypadków guzy tej wielkości w tym miejscu są znajdywane podczas badania fizykalnego. W innych przypadkach gdy guz atakuje serce  jest trudny do wykrycia podczas badania fizykalnego, a nawet łatwo go pominąć podczas badania rentgenowskiego. Czasami są setki małych guzów rozproszonych po całym ciele i wtedy jedynymi sposobami, aby zidentyfikować problem jest interwencja chirurgiczna lub autopsja.

Zaburzenia krwi, najczęściej towarzyszące obecności guzów hemangiosarcomy, są rozsianą koagulacją wewnątrznaczyniową  (DIC)***. Jest to krzepnięcie krwi, jakie dokonuje się w niewłaściwy sposób wewnątrz naczyń krwionośnych. Proces ten szybko zużywa elementy krzepliwości krwi i psy w tych warunkach zazwyczaj mają niedobór płytek krwi, przedłużony czas krzepnięcia krwi, zmniejszenie zawartości fibryny (fibryna  to włóknik - białko powstajace z osocza krwi podczas procesu krzepnięcia.)* we krwi i wzrost  poziomu produktów degradacji fibryny (FDP).   To właśnie jest prawdopodobnie przyczyną śmierci większości psów dotkniętych hemangiosarcomą.
Diagnozę hemangiosarcomy można wykonać na wiele sposobów. Identyfikacja guza na śledzionie lub na sercu daje wysoki stopień prawdopodobieństwa wystąpienia tego nowotworu. Obrzęk brzucha u psów dużych ras, a szczególnie starszych, może również sugerować hemangiosarcomę. Jeśli zaś zbierany z brzucha płyn wygląda jak krew, to tym bardziej sugeruje hemangiosarcomę. Kolejnym sygnałem, że pies może mieć nowotwór, jest  pobrana od niego krew, która pozostawiona  w strzykawce nie krzepnie.
W niektórych przypadkach konieczna jest bardzo staranna ocena zakłócenia krwawienia, aby zaistniało podejrzenie hemangiosarcomy.

LECZENIE:

Leczenie i rokowania dla hemangiosarcomy zależą od jej umiejscowienia. Skórna hemangiosarcoma jest często uleczalna przez zabieg chirurgiczny pod warunkiem, że zmiany chorobowe są niewielkie i ograniczone do skóry właściwej. Hemangiosarcoma skórna często występuje na obszarach nieowłosionej skóry u psów jasno wybarwionych i powstaje w wyniku ekspozycji na światło słoneczne. Rany, które są większe i głębsze, a mogą być pierwotne lub powstałe w wyniku zmian przerzutowych, uzasadniają bardziej agresywne leczenie. Leczenie hemangiosarcomy śledzionowej, sercowej lub podskórnej polega na chirurgicznym wycięciu guza pierwotnego i wspomagającej chemioterapii.(tłumaczenie skrócono w tej części)

----------------------------------------------------

*      dopisek tłumaczącego

**    IMHA = immune-mediated hemolytic anemia - niedokrwistość autohemolityczna

***  DIC - zespół wykrzepiania wewnątrznaczyniowego/rozsiane krzepnięcie śródnaczyniowe
       „Rozsiane krzepnięcie śródnaczyniowe (Disseminnated Intravascular Coagulation – DIC) nie jest samodzielną
       jednostką chorobową lecz zespołem występującym wtórnie w określonych sytuacjach chorobowych”
       c.d. na stronie http://www.czytelniamedyczna.pl/postepy_nauk_medycznych-189

Poczytaj o życiu i chorobie Paryska

Choroby berneńskich psów pasterskich

Mastocytoma - guzy komórek tucznych

Różne przypadki chorobowe

Choroby genetyczne berneńskich psów pasterskich - jak z nimi walczyć?