Berneński Pies Pasterny
Strona główna O Nas Berneńskie spacery Zdrowie Pierwsze polskie Berneńczyki Kontakt

powrót/back
Badaj systematycznie krew swoim berneńczykom
– nasze doświadczenie związane z anaplazmozą i boreliozą, chorobami przenoszonymi przez kleszcze.


Chcemy tą informacją zachęcić wszystkich właścicieli berneńczyków do robienia swoim pupilom systematycznie kontrolnych badań krwi. Uważamy, że morfologia i biochemia krwi (średni profil) co 6 miesięcy to standard. Kierując się tą zasadą 29 października 2010, bez żadnych objawów chorobowych u Nory i Tami (no może Tami wydawała się przez ostatnie dni trochę spokojniejsza i więcej spała) zrobiliśmy właśnie badanie krwi. Wyniki krwi u obu były zaburzone, ale u każdej  w inny sposób. Lekarz zaproponował test SNAP 4Dx na choroby odkleszczowe oraz dla Nory dodatkowo badanie usg. To była bardzo trafna propozycja, okazało się że Nora ma anaplazmozę i boreliozę (wynik silnie dodatni) a nasza młodzieżówka Tami tylko anaplazmozę. Podjęto natychmiast leczenie na choroby odkleszczowe, a Nory usg zrobione zostanie w najbliższym terminie.

Test SNAP 4Dx diagnozuje trzy choroby przenoszone przez kleszcze (anaplazmozę, boreliozę, erlichiozę psów) oraz jedną chorobę przenoszoną najczęściej przez komary dirofilariozę (robaczyca serca spowodowana przez nicienie).

- Informacja o teście  http://www.diagnostykaweterynaryjna.com.pl/pliki/4Dx-interpretacja.pdf

- Poniżej informacje o anaplazmozie, boreliozie u psów oraz o boreliozie u berneńskiego psa pasterskiego.


ANAPLAZMOZA

1.Na stronie Kliniki Therios (tu zdiagnozowano nasze bernusie) http://www.therios.eu/?act=3&id=152

2. Tłumaczenie ze strony  http://www.lakelandveterinaryhospital.com/Anaplasmosis.htm

Anaplazmoza u psów i kotów

Co to jest anaplazmoza?

Anaplazmoza jest chorobą zakaźną, która jest spowodowana przez bakterię zwaną Anaplasma phagocytophilum. Żyje ona wewnątrz białych krwinek i może powodować wiele problemów. Anaplasma wcześniej nazywała się Ehrlichia equi, można więc spotkać się z chorobą zwaną Ehrlichioza. Może ona infekować zarówno psy jak i koty.

W jaki sposób zwierzęta są infekowane Anaplasmą? 

Kleszcze przenoszą tę bakterię. Ukąszenie przez kleszcza wszczyna infekcję. Kleszcze mogą przenosić również inne pasożyty, w tym boreliozę, więc można spotkać zwierzaki z wieloma infekcjami. Gdy podejrzewamy anaplazmozę, bardzo ważne jest, aby sprawdzić, czy występują inne infekcje.

Jakie są objawy anaplazmozy?

Generalnie większość zwierząt domowych wykazuje oznaki w ciągu 10-14 dni po zainfekowaniu. Istnieją jednak przypadki, w których zwierzę zachoruje wiele miesięcy później. W większości przypadków objawy pojawiają się nagle.

Najczęstsze objawy zakażenia to wysoka gorączka, senność, bóle opuchniętych stawów (mogą być gwałtowne). Zwierzęta stają się ociężałe, niechętnie jedzą i niechętnie się będą poruszać. Bóle stawów mogą się przenosić z nogi na nogę, zwierzę może popiskiwać, kiedy próbuje się poruszać.

Innymi objawami zakażenia są wymioty, biegunka i objawy neurologiczne. Widzieliśmy psy z anaplazmozą, które miały napady apopleksji i inne zaburzenia mózgu. U niektórych zainfekowanych zwierząt mogą rozwijać się uszkodzenia wątroby i nerek. Zwykle zanika to pod wpływem leczenia, ale trzeba się upewnić, że nie ma trwałych uszkodzeń. U niektórych zwierząt mogą wystąpić zaburzenia krzepnięcia krwi, które objawiają się jako krwawienie z nosa, krwawy mocz lub duże siniaki na skórze.

Niektóre zwierzęta mogą być nosicielami anaplazmozy, ale zupełnie nie wykazują objawów. W takich przypadkach zakażenie może być w końcu usunięte przez system immunologiczny zwierzęcia lub może ono zachorować po jakimś czasie (zwłaszcza w okresach stresu).

Jak zdiagnozować anaplazmozę?

W niektórych przypadkach rozpoznanie tej choroby może być trudne. Poniżej są zalecane badania, które pomagają diagnozować i leczyć zwierzę:

Pełny profil morfologii krwi: Mierzy i ocenia komórki, które krążą w krwiobiegu. Większość psów z anaplazmozą będzie miało zaburzenia liczby komórek krążących w krwioobiegu. Zazwyczaj jest mniej niż normalnie płytek krwi (które wspomagają prawidłową krzepliwość krwi) oraz czerwonych krwinek. Liczba białych krwinek jest też często za niska i w około połowie przypadków wewnątrz białych krwinek widoczne są bakterie.

Profil biochemiczny krwi: To badanie sprawdza funkcjonowanie narządów wewnętrznych. Ocena narządów wewnętrznych jest bardzo ważna, aby upewnić się, że nie ma żadnych uszkodzeń. Pomaga nam również zaplanować jak agresywnie musimy leczyć zwierzę, aby uzyskać dobry wynik.

Badanie ogólne moczu: Z powodu tej infekcji zwierzęta mogą mieć uszkodzenie nerek. Ocena moczu będzie sprawdzać, czy wystąpiło uszkodzenie nerek i pozwoli zaplanować leczenie. Największą obawą jest, że u zwierząt mogą wystąpić trwałe uszkodzenia, co jednak zdarza się rzadko.

Test 4Dx: Test ten wykrywa anaplazmozę, boreliozę i inną chorobę  pochodzące od kleszcza o nazwie Ehrlichia canis – jak również dirofilariozę. Psy mogą mieć wiele infekcji. Stwierdzono, że psy z licznymi infekcjami częściej chorują i są bardziej narażone na uszkodzenie organów wewnętrznych.

W niektórych przypadkach należy uruchomić specjalne badania. Badania te są wysyłane do zewnętrznych laboratoriów, co oznacza, że wyniki dostaje się z opóźnieniem. Do badań tych należy test na obecność przeciwciał, który wykazuje, czy organizm został dotknięty anaplazmozą. Innym dostępnym badaniem jest test DNA, który poszukuje DNA Anaplasmy w krwiobiegu. Badania te są najbardziej pomocne w trudnych przypadkach, gdy nie ma jednoznacznej diagnozy na podstawie początkowego badania krwi.

Jak leczyć anaplazmozę?

Doksycyklina jest antybiotykiem, który jest używany do zabijania Anaplasmy. Jest ona podawana raz lub dwa razy dziennie, w zależności od sytuacji, przez 4 tygodnie (choć czasem będzie się nią leczyć przez dłuższy okres czasu). Bardzo ważne jest, aby wszystkie leki podawać zgodnie z zaleceniami. Efektem ubocznym numer jeden tego leku jest rozstrój żołądka, którego zazwyczaj można uniknąć, jeśli lek podawany jest z posiłkiem.

W ciężkich przypadkach być może musimy stosować inne leki i leczenie. Jeśli są problemy z krwawieniem lub uszkodzenia narządów, może nawet wystąpić konieczność skierowania zwierzęcia na zaawansowane leczenie szpitalne.

Jakie jest rokowanie?

Przy prawidłowym leczeniu rokowanie jest dobre. Większość zwierząt reaguje w ciągu 1-4 dni i dochodzi do pełnego wyleczenia. Spotyka się też psy, u których rozwinęły się zaburzenia układu odpornościowego po infekcji z anaplazmozą. W tych przypadkach psy, oprócz antybiotyków wymagają leków przeciwzapalnych.

Czy można coś zrobić aby temu zapobiec?

Dobra ochrona przed kleszczami jest niezbędna. Są produkty bezpieczne i skuteczne. Zwierzęta jednak nigdy nie rozwijają silnej odporności na tę infekcję, można więc napotkać na wiele infekcji Anaplasmą u zwierząt domowych na przestrzeni lat.

Czy można zarazić się anaplazmozą od zwierzaka?

Nie. Ludzie mogą zachorować na anaplazmozę, ale od ukąszenia kleszcza. Nie można być zakażonym bezpośrednio od zwierzaka. Należy pamiętać, że jeśli zwierzę jest zakażone, to w okolicy Waszego zamieszkania obecna jest Anaplasma, należy więc skutecznie chronić się przed kleszczami.


 BORELIOZA 

 Borelioza u psów

Opracowano na podstawie informacji ze strony:
http://www.bada-uk.org/petsproblems/pet-diseases/borreliosisdogs.php  

Objawy

U psów często występuje subkliniczny (bezobjawowy) przebieg zakażenia krętkiem kleszczowym wywołującym boreliozę, które może utrzymywać się przez wiele lat.
Zakażenie przez kleszcze bakteriami Borrelia burgdorferi wywołującymi boreliozę może mieć miejsce z jednoczesnym zakażeniem innymi patogenami wywołującymi inne rodzaje chorób odkleszczowych np. anaplazmozę, babeszjozę (u psów nie zawsze uleczalną).Takie równoczesne zakażenie różnymi czynnikami chorobotwórczymi określa się mianem koinfekcji. W przypadku boreliozy może też wystąpić reinfekcja, czyli powtórne a nawet wielokrotne zakażenie.

Kiedy choroba rozwinie objawy kliniczne, to są one najczęściej następujące:

Bakterie Borrelia mogą wywoływać odmienne objawy kliniczne oraz wykazywać różne nieprawidłowości w wynikach badań laboratoryjnych i w związku z tym  można rozróżnić nerkowe, sercowe i neurologiczne formy boreliozy.
Objawy boreliozy związane z dysfunkcją nerek charakteryzują się mocznicą, hiperfosfatemią i nefropatią prowadzącą do utraty białek. Przy boreliozie, choć rzadko, ale może występować niewydolność serca, której objawem może być spowolnienie rytmu serca – bradykardia. Neurologicznymi objawami boreliozy mogą być paraliż oraz napady padaczki. Choroba stawów ujawnia się po dwóch do pięciu miesiącach od zakażenia. Pierwszy epizod zapalenia stawów jest zazwyczaj w kończynie najbliższej miejsca ukąszenia przez kleszcza. Nieleczona lub niewłaściwie leczona borelioza może powodować, iż epizody zapalenia stawów i kulawizny mogą być nawracające.

 Diagnoza

W środowisku weterynaryjnym trwa dyskusja o tym, co stanowi o ostatecznej diagnozie boreliozy u psów. Najbardziej przydatnymi kryteriami diagnostycznymi w przypadku psów, które były narażone na kontakt z kleszczami, jest zespół objawów w powiązaniu z dodatnim wynikiem testu lub wzrost miana przeciwciał, jak również  reakcja organizmu psa na odpowiednie środki antybakteryjne.
Badania laboratoryjne nie są specyficzne dla psiej boreliozy. Nieprawidłowości, występujące w hemogramie, profilu biochemicznym i analizie moczu, mogą obejmować:

Stosowane testy diagnostyczne:

Test immunofluorescencji pośredniej (IFA),
Test immunoenzymosorbcyjny /immunoenzymatyczny (ELISA)
Test Western blot

Badania serologiczne (badania na obecność przeciwciał) umożliwiają diagnostykę boreliozy, jeżeli w zakażonym organizmie psa wytworzyła się już odpowiednia ilość przeciwciał.  Zwierzęta potrzebują trochę czasu do rozwoju wykrywalnych przeciwciał  (serokonwersji) po zakażeniu. Z tego względu we wczesnym okresie zakażenia badanie serologiczne może dać negatywny wynik. Należy też zwrócić uwagę, że psy zakażone boreliozą często mogą być seropozytywne mimo braku objawów chorobowych. Przez długi czas po leczeniu może mieć również miejsce wynik seropozytywny, przez co trudno określić, czy leczenie było efektywne.  Z tego powodu przez wielu lekarzy weterynarii bezpośrednio po stwierdzeniu obecności przeciwciał anty-C6 Borrelia burgdorferi  zalecane jest specyficzne badanie za pomocą testu ilościowego. Znaczący spadek poziomu przeciwciał anty-C6 Borrelia burgdorferi przy ponownym badaniu przeprowadzonym w odpowiednim czasie  po stosowanym leczeniu antybiotykowym wskazuje, czy terapia odniosła skutek. 

Leczenie

Standardem leczenia psów jest doksocyklina PO @ 10mg/kg q24h przez 30 dni. Jednak  dwa różne doświadczalne badania wykazały, że 30-dniowy cykl leczenia przy użyciu amoksycyliny, doksycykliny, ceftriaksonu i azytromycyny nie eliminuje całkowicie infekcji, choć ją zmniejsza. Dłuższe cykle leczenia mogą być konieczne, szczególnie u psów z neuropatią.
Leczenie antybiotykami psów klinicznie normalnych, ale seropozytywnych wzbudza pewne kontrowersje. Niektórzy lekarze weterynarii uważają natomiast, że leczenie w fazie bezobjawowej jest korzystne dla zapobiegania rozwojowi choroby.

Informacja o boreliozie: http://www.vetopedia.pl/article111-1-Borelioza.html 

Borelioza u berneńskiego psa pasterskiego

tłumaczenie ze strony:  http://www.sciencedaily.com/releases/2007/07/070712135334.htm 

Stosownie do badań opublikowanych w internetowym ogólnodostępnym czasopiśmie „BMC Badania Weterynaryjne”, bakteria Borrelia burgdorferi  wydaje się być szczególnie skuteczna w infekowaniu berneńskich psów pasterskich. Szwajcarscy badacze wykazali, że ponad połowa psów, które badali, była zainfekowana bakterią o kształcie spirali, przenoszoną przez kleszcze i mogącą powodować boreliozę z Lyme również u ludzi. Dr Bernhard Gerber i zespół z Uniwersytetu w Zurychu w Szwajcarii przetestowali 160 berneńskich psów pasterskich i 62 innych psów z długowłosych dużych ras. Przeprowadzali z właścicielami wywiad o przebywaniu  ich psów na wiejskich spacerach i liczbie kleszczy, jaka się psom wczepiła. Zespół zastosował test immunoabsorpcji enzymatycznej (ELISA), a także test immunoblotu, aby sprawdzić, czy u psów wytworzyły się przeciwciała przeciwko Borrelia burgdorferi.
W grupie berneńskich psów pasterskich 58 % wytworzyło przeciwciała przeciwko Borrelia burgdorferi , w pozostałej kontrolnej grupie psów tylko zaledwie 15 % . Takie czynniki, jak zamieszkiwanie w terenie wiejskim, czy kolor sierści, nie wyjaśniały wyniku, co doprowadziło autorów do wniosku, że rasa jest predysponowana na infekcję Borrelia burgdorferi .
Dane zebrane przez autorów nie pozwalają jednak na podjęcie jakichkolwiek wniosków odnośnie domysłów, że choroba kłębuszków nerkowych wykryta u berneńskich psów pasterskich może być spowodowana bezpośrednio przez Borrelia burgdorferi , a tylko duża częstotliwość infekcji Borrelia burgdorferi  może znaczyć, że zbiega się ona z kłębuszkowym zapaleniem nerek, nie będąc jednak przyczyną choroby. 
Berneński pies pasterski jest psem zagrodowym i pochodzi z rejonu Berna w Szwajcarii. Psy są znane z intensywnej hodowli i z wąskiej puli genowej, co czyni je szczególnie podatnymi na choroby takie, jak epilepsja, krwawienia* oraz nowotwory.
Gerber mówi, że w przypadku tej rasy „wnioski z badań, iż zakażenie bakterią Borrelia burgdorferi  nie powoduje choroby, są wyjątkowe”, podczas gdy chorobie ulegają psy innych ras ze skłonnościami do chorób zakaźnych. Biologiczne przyczyny infekcji bakteryjnej oraz konsekwencje tego zakażenia dla berneńskiego psa pasterskiego nie są jednak obecnie znane. 

Przypis tłumaczącego -
*skłonność do krwawień związana jest z występowaniem w rasie choroby von Willebranda Typu I, która ma podłoże genetyczne i dziedziczona jest w sposób autosomalny recesywany (oboje rodzice są nosicielami choroby, chociaż sami są zdrowi)



Coldlight Creative - Tworzenie stron WWW / Hosting
Copyright © 2007 www.e-bernenczyki.pl | mapa serwisu | do góry Do góry strony